ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΑΝΑΦΟΡΑ

Είμαι ένας απλός Έλληνας επισκέπτης της εποχής του Καλοκαιριού 2010, προσκεκλημένος από φίλο μου (συμφοιτητή και συνάδελφο καθηγητή) στην Ιεράπετρα Κρήτης του Νομού Λασιθίου. Κάποιο καταπληκτικό καλοκαιρινό βράδυ, θελήσαμε να πάμε σ΄ ένα  παραδοσιακό ταβερνάκι, με εκπληκτικό φαγητό και απίστευτη θέα στο κάμπο και στη θάλασσα της Ιεράπετρας, στη περιοχή Χαράκια στο χωρίο Σταυρός (Καπίστρι για τους ντόπιους), 7 χιλ. Βόρεια της Ιεράπετρας. Αφού απολαύσαμε τις τοπικές λιχουδιές και εδέσματα, καταναλώνοντας άφθονο κρασί και ρακί, γίναμε ένα με τους φιλόξενους ντόπιους στο χορό, στο τραγούδι και στις συζητήσεις που  είχαν. Το κυρίαρχο θέμα που τους απασχολούσε ήταν απ’ ότι κατάλαβα τα ζώα που καταστρέφουν την περιουσία τους. Εκείνη την ημέρα δεν έδωσα μεγάλη προσοχή στο θέμα αυτό και αποχώρισα, μένοντας στη μνήμη μου την υπέροχη θέα, το καταπληκτικό φαγητό και την γλυκιά ζαλάδα από το οινόπνευμα που είχαμε καταναλώσει.

 Έπειτα από δύο ημέρες αποφασίσαμε να πάμε στο ίδιο μέρος για το μεσημεριανό φαγητό όλη η οικογένεια. Εκεί βρήκαμε ξανά τους φιλόξενους ντόπιους και αφού φάγαμε, ήπιαμε του σκασμού, η συζήτηση επανήλθε για  τα ζώα που καταστρέφουν την περιουσία τους. Έδειξα ενδιαφέρων και μου είπαν τα εξής:

Ότι στο ορεινό όγκο μεταξύ του όρους Δίκτη και του όρους Θρύπτη που οι ντόπιοι το λένε “η Κυρά Γραμμένη” και γύρο από αυτό υπάρχουν τα χωριά Σταυρός, Μακρυλιά και Μεσελέροι , υπάρχου κοπάδια από αίγες οι οποίες είναι ελευθέρας βοσκής. Είναι περίπου 5000 ζώα, τα οποία ελεύθερα κατατρώνε και καταστρέφουν τις περιουσίες των κατοίκων. Από τις εξιστορήσεις του κατοίκων κατάλαβα ότι τα βουνά πάνω από τα χωριά Σταυρός, Μακρυλιά και Μεσελέροι ήταν πλούσια σε χλωρίδα και πανίδα, γεμάτα από αμπέλια, ελιές, κήπους με λαχανικά και κάθε είδους ζαρζαβατικά, γεμάτα λαγούς και “καλογυναικάρια”. Δηλαδή ένας πραγματικός παράδεισος. Η ώρα ήταν περίπου 3:00 μ.μ  όταν δημιουργήθηκε ένας ξαφνικός πανικός και όλοι έσπευσαν στα σπίτια τους και στα μποστάνια τους, διότι είχαν κατέβει οι αίγες. Από περιέργεια πήγα μαζί τους και με μεγάλη έκπληξη είδα με τα μάτια μου, πάνω από 60 ζώα να είναι μέσα σε κήπους, σε αυλές, σκαρφαλωμένα πάνω στους “τράφους” ακόμα και πάνω σε στέγες να τρώνε, αμπέλια, ελιές και κάθε είδους χορταρικό που υπήρχε στο διάβα τους. Οι κάτοικοι, που οι περισσότεροι είναι υπερήλικες, να τα κυνηγούν, να τα διώχνουν και αυτά να επιμένουν με μανία για να κλέψουν λίγη πρασινάδα. Έπειτα  από κλεφτοπόλεμο μισής ώρας περίπου οι αίγες αποχώρισαν αφήνοντας πίσω τους ρημαγμένα μποστάνια, κήπους, έντρομους κατοίκους και πολλές ακαθαρσίες οι οποίες σε συνδυασμό με  την απαίσια μυρωδιά δημιουργούσε ένα  σκηνικό “απείρου κάλλους”, βγαλμένο από ταινία για τον Μεσαίωνα. Οι κάτοικοι αμέσως έβγαλαν τα λάστιχα για να πλύνουν τους δρόμους  για να φύγει αυτή η αποπνικτική ατμόσφαιρα, ξοδεύοντας  το πολύτιμο νερό τους που το έχει τόσο ανάγκη το χωριό. Όταν μαζευτήκαμε ξανά στην ταβέρνα, η οργή και η αγανάκτηση των κατοίκων αλλά και σ' μένα που παρότι είμαι επισκέπτης ένιωσα την αδικία και το άγχος το οποίο  προκαλεί η κατάσταση αυτή. Επίσης μου  είπαν ότι αυτό  το σκηνικό μπορεί να επαναληφθεί μέσα στην ημέρα μία και δύο και τρεις φορές με άλλες ομάδες  από αίγες. Το χειρότερο απ΄ όλα  είναι ότι αυτά τα ζώα έχουν ιδιοκτήτες και οι οποίοι αδιαφορούν επιδεικτικά λειτουργώντας με τη μέθοδο   του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας. Και απ' ότι μου ανέφεραν πολλοί από τους κατοίκους και με την κάλυψη των αστυνομικών αρχών διότι κάποιος από αυτούς έχει συγγενή στα ανώτατα κλιμάκια των τοπικών αρχών.

Μερικούς μήνες αργότερα κατέβηκα ξανά στην Ιεράπετρα για τα “καζανίσματα”(μια υπέροχη εμπειρία για την παραγωγή “Ρακής”(στο χωριό μου το λέμε τσίπουρο) και συνάντησα ξανά το ίδιο φαινόμενο, το οποίο το κατέγραψα όσο μπορούσα με το κινητό μου τηλέφωνο. Τις 5 μέρες  που κάθισα στην Ιεράπετρα σε συναντήσεις που είχα με ντόπιους δικηγόρους για το συγκεκριμένο θέμα, πάντα καταλήγαμε πάνω σ'ενα αδιέξοδο που ορθώνονταν ένας τοίχος από φόβο και “δεν βαριέσαι αδελφέ”.

Για τον λόγο αυτό αποφάσισα ότι το λιγότερο που μπορώ να κάνω ως πολίτης είναι να δημοσιοποιήσω το πρόβλημα αυτό, αν θέλουμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να έχουν ένα αρμονικό περιβάλλον, όπου άνθρωποι και ζώα θα ζουν αρμονικά.

ΑΛΛΑ επειδή στην Ελλάδα δεν μιλάμε με ονόματα και κρυβόμαστε πίσω από  το δάκτυλο μας και πρέπει κάποια στιγμή να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, σας ανακοινώνω τα ονόματα των ιδιοκτητών των ζώων που κινούνται στην  ευρύτερη ορεινή περιοχή  της Ιεράπετρας, οι οποίοι  είναι οι:

ΒΑΡΔΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΚΑΙ

ΤΖΑΝΑΚΗ ΧΑΡΑ

Παρακαλούνται οι κάτοικοι της περιοχής Ιεράπετρας  να μας αποστείλουν φωτογραφίες και video από τις καταστροφές, τα ζώα και ότι άλλο είναι ικανό να βοηθήσει για την δημοσιοποίηση του προβλήματος  αυτού.